Om te beginnen kunnen we stellen dat het heel normaal is dat een kind soms angstige periodes doormaakt. Een kind groeit op en leert elke dag bij. Zo groeit ook het bewustzijn van een kind, wat met zich meebrengt dat het zich meer en meer bewust wordt van wat er zoal kan gebeuren. Het is heel begrijpelijk dat dit ook angsten met zich meebrengt.
Een hond of een vogeltje dat doodgaat kan bijvoorbeeld bij een kind al diverse angsten teweegbrengen. Ze beginnen te beseffen dat mensen kunnen doodgaan, hun ouders, hun vriendjes en zij zelf. Dit kan ook veroorzaakt worden door negatieve nieuwsberichten, rampen ed. Kinderen hebben meestal veel fantasie, dus je hebt geen uitleg nodig om een idee te krijgen wat dergelijke zaken kunnen teweegbrengen in het hoofd van een kind.
Het is belangrijk om hier alert voor te zijn. Niet dat we onze kinderen moeten behoeden voor alle slechte nieuwsberichten of andere moeilijke momenten. Zelfs al zouden we dit willen doen, het zou toch niet realistisch zijn.
Wat we wèl kunnen doen, is er 'zijn' voor hen. Hen laten merken dat we met hen meeleven en dat we hen begrijpen. Een kind dat bang is in het donker is er niet mee geholpen als we 100 keer zeggen dat hij niet bang moet zijn en dat er niets is. Dan zeg je met andere woorden dat je het gedrag van je kind afkeurt. Een volgende keer dat het kind bang is, zal het misschien eerder zwijgen en in stilte bang zijn. Een kind doet veel om goedkeuring te krijgen.
De meeste kinderangsten zijn van voorbijgaande aard, tenzij de angst veroorzaakt werd door een ingrijpende gebeurtenis. Een kind dat bv gebeten werd door een hond loopt het risico op levenslange angst voor honden. Een kind dat een trauma meemaakt, krijgt in zijn latere leven misschien wel te maken met angstige paniekaanvallen.
Maar het hoeft allemaal niet zo dramatisch te zijn om toch angst te creëren bij een kind. Gebeurtenissen op school met leerkrachten en/of vriendjes kunnen soms diepe indrukken nalaten die zij niet altijd kunnen plaatsen. Ook van daaruit kunnen angsten ontstaan.
Dit wil niet zeggen dat we constant alert moeten zijn voor eventuele angsten bij ons kind. Het is beter om ons te focussen op de mooie en fijne zaken die ons kind meemaakt. Daarnaast kunnen we wel alert zijn op momenten dat je voelt dat er iets mis is. Misschien vertellen ze het niet meteen, maar als ouder voel je soms intuïtief dat er iets aan de hand is met je kind.
Dan is het goed om even de tijd te nemen om bij het verhaal van je kind te komen, om te horen wat er leeft in dat hoofdje. Dit kan een uitdaging zijn voor ouders van kinderen die minder extravert zijn of kinderen die lachend blijven zeggen dat er niets aan de hand is.
Als je je kind een nog betere ondersteuning wilt geven dan dat je zelf al doet, kunnen Bachbloesems hiervoor geschikt zijn. Dit zijn natuurlijke remedies die onder andere angsten kunnen neutraliseren zodat je kind vrij kan zijn van angsten.
Ik wens je kind(eren) een mooi, boeiend en angstenvrij leven toe. Laat al het mooie maar op hen afkomen.
